Uykusuz Kalem

Bazen bir şeyler çizer, çoğu zaman yazarım.
Enerjim tükenirse, kalem çalar kapımı.
‘Yaz der, ben geldim, değiştirme yapını’
Gönlüm kırıksa, gece de olsa, yazamam.
‘Düş önüme,’ der başucu kalemim
Yaz olanı, bir de biteni,
Bir de seni zamansız, bırakıp da gideni.
Gün bitince, gece katılır serine
Giden enerjim ise, geri gelir yerine.
Sırayla, kalem gelir, aklım gelir, ben gelirim kendime.
‘Hadi yaz’ der kalem, o zaman da,
Diyecek yok keyfime.