Söyleme Arzusu

"morali bozuk gibiydi günün ters dönmüş tosbağa çaresizliği ışığın kapısı karanlığı bekliyor durağını karıştırmış iki tramway, sinirli sinirli depolarına doğru, kelebekleri taklit çabasındalar meydandaki kahvede bir tek masa var masada karşı karşıya iki kadın soğuk kahveleri beklentileriyle aralarında bir adam görüyorum çantasını evde unutmuş bir düş gorüyorum ters yönde yokuşu çıkıyor pembe flamingolar çığlık çığlığa ana meydanda “yağmur eksik, yaşlı yağmur, yağmur nerede” İşte o zaman dank ediyor kafama: Bugün bu şehrin morali gerçekten bozuk!"