Son Bakış

Duvardaki haritaya uzun uzun bakar gibi baktı annesinin yüzüne. İnsanlar önce yüzlerinde ölüyordu, bunu biliyordu. Zaman orada daha bir hızlı geçiyor, yüzleri sevmiyordu. Ayrılık yıllarında zaman annesinin yüzünde bir işgalci gibi hışımla geçmişti.

Soğumuş gözleri fersiz ışıksız yüzünde kaybolmuş, oraya ait değilmiş gibi duruyorlardı...