Sevgi Soysal Yaşasaydı Aşık Olurdum

"Hayatı sevdim, insanları sevdim. Ama yenildim..."

“Hoşlanmadığı sözler söyleyen bir şairin kafasınabardak fırlatacak kadar tavizsiz, hasta yatağındabir gençlik dergisine öykü yazacak kadar sevecen, 'bahardan hoşlanışım' diyecek kadar yaşamabağlı. Öleceğini bilip ‘Hoş Geldin Ölüm' diye kitapyazacak kadar cesaretli. Bir cezaevi yaşamını;hüznü, acıları kadar eğlencesiyle kaleme alacakkadar muzip. Ve erken ölecek kadar aceleci...”

Kanser denen illet hastalık bir göğsünü alıp ciğerlerineyerleştiğinde çok gençti, kırk yaşındaydı vegöz açıp kapayıncaya kadar, tüm yakınlarının şaş-kın bakışları arasında göçüp gitti Sevgi Soysal.“Ölümü bekleyen biri olmak istemiyorum. Bubana ters geliyor işte. Bir de bu çocuklar için kötüoldu. Henüz çok küçük bunlar. İlkokula başlamalarınıgörmek isterdim.”

Kısacık yaşamına dört roman, üç öykü ve bir anıkitabı sığdıran Sevgi Soysal'ın her yazara nasip olmayacakyaşam öyküsünü sözcüklere döken ErdalDoğan okura Sevgi Soysal'la buluşma, dertleşmeşansı veriyor.