Radikal Bireycilik

Gerçek yaratım, hüzün ve yalnızlık kokar. "Biricik" olan bu dünyaya yaratmaya gelmiştir. Bunun için hüznü kutsamalı ve yalnız kalmalıdır. İncil'in korkaklara seslenişini şu şekilde düzeltmek gerekir:
“Bütün dert ve kederlerinizi kendi üzerinizde taşıyın!”
Tanrı'nın İncil'den sonraki müjdesi olduğuna inanılan Kur'an da müminlere teselliyi ve sabrı öğretir. Öğretiye göre İlah'ın kullarına kaldıramayacaklarından daha ağır bir yük vermeyeceği belirtilir. Oysa bu yetmez, insan kendini kırbaçlamalıdır. İnsan, Tanrı'nın kendisine uygun görmüş olduğu yükleri bir kenara bırakıp şüpheyi, hüznü, yalnızlığı, krizleri yani bizzat Tanrı'yı sırtlamalıdır. Tanrı'nın hiçlik kokan cesedini, taşımaya değer başka hiçbir şey yokmuşçasına iflah olmaz bir dirayetle kucaklamalıdır ve nihayet ona uygun mezarı kazıp gömmeyi başardığında insan doğrulacaktır. İşte o gün iki ayağı üzerine dikilen ilk primat, atalarının takındığı haklı gururu miras alarak başını güneşe bir Übermensch olarak çevirecektir.