Karanlık Düşler Evi

Turner ailesinin etrafı canavarlarla çevrili; hem mecazi hem de
gerçek anlamda. Ailenin en küçüğü Noah Turner ise
ne yazık ki bu canavarları görebiliyor...

1960’ların sonunda, Margaret, Lovecraft hayranı Harry ile evlenir. Bu evlilikten iki kızları ve bir oğulları olur: doğuştan yetenekli bir hikâye anlatıcısı olan Sydney, zeki ama hayal dünyasında kaybolmaya meyilli Eunice ve... Noah.

Ancak Turner ailesinin mutluluğu kısa sürer. Maddi sıkıntılar büyürken, Margaret ve Eunice karanlık kâbuslarla boğuşmaya başlar, Harry ise tüm benliğini “Gezgin Karanlık” adını verdiği, ürkütücü bir korku evine adar.

Aile, en küçükleri Noah’yı bu hayali dehşetlerden korumaya çalışsa
da bilmedikleri bir şey vardır: Noah, parlayan turuncu gözlere sahip, tüyleri ürpertici bir yaratık tarafından zaten ziyaret ediliyordur; tıpkı annesi ve ablasının gördüğü o dehşet verici varlık gibi. Ancak Noah onların aksine korkuya teslim olmaz ve kapıyı aralayarak canavarı içeri davet eder...

Sona yaklaşırken Noah bu karanlıktan kurtulmanın tek bir yolu
olduğunu anlar. Er ya da geç nihai fedakârlığı yapması gerekecektir.

“John Irving bir korku
romanı yazsaydı,
böyle bir şey olurdu.
Bayıldım.”
—Stephen King