Herkesle ve Hiç Kimsesiz (Ben Değil, Yüreğim Yazdı !)

YALNIZLARIN TÜRKÜSÜ

Sonsuzun rahminde yaşayan
Sonsuzluk eriyim.
Ey eğilmez başımı okşayan!
Ben o öksüzlerden biriyim!

Elinde kuru bir kamıştır bu benlik,
Senden başkasına duymam yârenlik.

Bükülmez bilektir adım,
Zapt edilmeyen mızrak.
Yalnız kendimedir feryadım,
Gönlük pâk, yüzüm berrak.

Üflediğin kamış olmak ne güzel!
Ey zaptu raptı tanımayan el!

Senden gayra dik başlıyım,
Çatık kaşlıyım;
Sert ve serseri,
Ne ileri ne geri.

Tunç yüzlü, kor gözlü adamım ben;
Üstümde tutmadım hiçbir eli,
Özgürlük gibi deli,
Sarp kayalardan inen sular gibi heybetli,
Çığlık gibi gür sesli
Ve bereketli.

Aşkım yalnız sana,
Tanık ol bana!
Ey kara günlerin ak dostu sevgili!
Ey ölümsüzlüğümün kefili!

 Yaşar Nuri ÖZTÜRK