Düşlerimden Düşerken

Yalnızlık bir kader midir ? Onun için değildi. Kimsenin kimselerde göremediklerini görürdü... Kralını yaşamıştı aşkların ve biliyordu hangi ateşe nasıl yaklaşılacağını... Başından aşk acısından yapılma yok edici lavlar bile dökülse aldırmazdı... Bir sigara yakar ve demiştim ya kimsenin göremediklerini görürdü diye işte o mertebede camdan güneşi izlerdi...Yağmuru sevmez, fazla sıcağa gelemezdi... Aşkın en pislik hallerini tatmış olsa bile , yine de bir gün onunla karşılaşacağından emindi...Ve o gün geldi... Her gün farklı bir kadınla sabahlara kadar seviştiği geceleri terketti. Yine bir sigara yaktı ve yine aynı plağı sabahlara kadar dinledi... O sabahlar olmak bilmeyen geceler yine geri gelmişti hayatına... Artık öyle susarcasına bağırıyordu ki çevresindeki herkesin kulakları çınlıyordu... ve biliyordu... Artık güneş hiç doğmayacak, sabahı sabah ettiği gece karanlıkları, ona nefretin en büyüğünü kusacak...