Demokratik Özerklik ve Öz Yönetim

Toplum da doğa gibi canlı ve dinamiktir. Onun dinamik olması kesimlerin varlığına, kesimler arası mücadeleye ve kesimlerin birbirlerini etkilemeleri sayesindedir. Toplumun çoklu kimlik ve çoklu kültürel yapısı, her birinin kendi içinde özgün ve özerk olması karakteri ile canlı dinamizm oluşur. Devletçi sistemde özerklik, merkezi devletin kimi yetkilerini bölgeye veya yerele devretmesinin siyasal ve hukuki biçimidir. Küresel ve tarihsel gelişmelerin sonucu olarak dünya genelinde kamu yönetiminin yürütülmesinde iki temel parametre önem arz eder.

Bu parametrelerden biri ülke düzeyinde idari yapı ve onun asgari düzeyde homojenlik içeren fonksiyonuyla ulusal birliğe hizmet etmesi ise ikincisi de ülkenin çeşitlilik ve eşitsiz gelişme gösteren bölgesel farklıklarının idari ve siyasi yapıya yansıtılmasıdır. Bu iki anlayış günümüz dünyası devletlerin şekillenmesinde öne çıkan temel özelliklerdendir. Devletler, mücadelelerle mevcut gelişmeler sonucu ya karma yapılı devletler, ya da tekçi, merkeziyetçi devletler olmak üzere iki ayrı grup altında pozisyon almışlardır.

Bugünün dünyası, siyasal, sosyal sorunları demokratik yöntemlerle, diyalog ve müzakere süreçlerini yürüterek çözmektedir. İngiltere, İspanya, Güney Afrika gibi ülkeler sorunlarını bu yöntemlerle büyük ölçüde aşmış ve çözmüş bulunmaktadırlar. Tekçi, katı merkeziyetçi yönetimlerden bölgesel, özerkleşme ve özyönetimlere doğru bir gidişat, beraberinde çok dilliliğin ve çok kültürlülüğün yaşanmasını ve gelişimini getirmektedir. Bugün Belçika, İsviçre, Lüksemburg, İspanya, Kanada gibi ülkelerin dışında da birden fazla resmi dili olan birçok ülkenin olduğunu görebilmekteyiz.