Benim Adım Çalgay

Tamüçyıl,dokuzmevsim,dokuzgöçyaşandı.Nicekarlarniceyağmurlaryağdı.Çiçekleraçtıaçtısoldu.Irmaklartaştıtaştıdoldu.Koyunlarkuzudoğurdu.Kuzularkoyunoldu.Ay,doksandokuzkerehilalşeklinialdı.Güneş,dünyayıhergünsımsıkısardı.Kervankâhyürüdükâhdurdu.Kurtuludu,yiğityolunubuldu.

Çalgay’ın obası şu uçsuz bucaksız ovaya yerleşeli dokuz gün olmuştu. Çadırlar kurulmuş, ateşler yakılmış, hayvanlar yayılmıştı. İklim şartlarından dolayı göç etmek zorunda kalan oba halkı hüzünlüydü. Eski topraklarını terk etmek çok ağır gelmişti onlara. Ama şimdi en azından hayvanları mutluydu. Bolca otlak, bolca su vardı çünkü etrafta.