Aynadaki Kadın

Şahsen Atatürk Cumhuriyeti döneminde yetişmiş, eğitim görmüş, modern bir Türk kadını.
Ailesinden aldığı terbiye ona sağlam, tutarlı, ahlaklı insan olmanın temellerini vermiş. Ancak
sevdiği adamın peşinden gitmek üzere öğrenimini yarıda bırakıyor hatta onun uğruna bir
savaş ülkesinde yaşamaya razı oluyor. Öte yandan savaşın vahşetini görmek aile kurma
güdüsünü yok ediyor. Öylesi bir dünyaya çocuk getirmeyi reddederek Türkiye’ye dönmeyi ve
yitip gitmekte olan Atatürk Türkiye’sinin yaşaması için elinden geleni yapmaya karar veriyor.
Lise yıllarındaki kadar idealist bir ruhla İstanbul’da öğrenimine dönen ve akademisyen
olmayı başaran Şahsen Hanım’ın önündeki engel bu kez Alzheimer olan annesi. AKP rejimi
altında bütünüyle bir Orta Doğu ülkesine dönüşen Türkiye’de kendi ruhsal sağlığını
yitirmekle karşı karşıya kalan bu aydın, yalnız kadın, eviyle psikiyatrın muayenehanesi
arasında büyük emellerinden giderek uzaklaşıyor.
Yazar, Şahsen’in Orta Doğu’dan Türkiye’ye dönüşüne kadar geçen zamanı ve sonrasında
ruhsal bunalım eşliğinde sürdürdüğü yaşamını, onu tanımış olanların ağzından anlatıyor. Ana
hikâyeyi oluşturan on sekiz iç hikâyenin her birinde okur, Şahsen’i aynada yansıyan bir başka
resimde görüyor, tanıyor. Gerçeklerle gerçek olmayanların birlikte örüldüğü bir özgün kurgu.
" Şairler dünyayı algılayıp kendi gerçek varoluşlarını gözler önüne sererlerken siyasiler ne
yapıyor, kirli özlerini binlerce göz boyayan hilenin arkasına saklayıp halkları yönetiyorlar.
Gene de ben insanlık adına iyi şeyler yapmak isteyen politikacıların çağımızda bugün bizde
de var olduğuna her zaman da var olacağına inanıyorum. Çocukluk yaparak bir Atatürk
çıksın diye bekleme. Beklentin olacak şey vicdan sahibi insanların uyanması bilinçlenmesi ve
halkı arkalarına alarak tüm insanlık adına aydınlanma savaşı vermesidir. Üstelik Türkiye’nin
tek başına iyi olması da olanaksız tüm ülkeler iyiye doğru gitmeli bunu istemeli."
Aynadaki Kadın, Berkiz Berksoy