Ars Moriendi

Dasein İçin Kaygılık...

"Ben ölürsem, ne yaparsın Tanrım?
Ben ki senin testin, bir kırılırsam?
İçtiğin içkiyim hem, ya bozulursam?
Ben senin esvabın, işin, meşgalen,
bensiz anlamını yitirirsin sen.

Ne evin kalır ben gidince, ne barkın,
ne de içten sözcükler seni esenleyen.
Kalır çırçıplak yorgun ayakların,
gidince yumuşacık terlikler: Ben.

Kayar omuzlarından o geniş harmani.
Sıcacık bir yastığa baş kor gibi
yanağımda onca dinlenmiş bakışların,
aranır upuzun, merakla beni-
ve bırakır kendini günbatımıyla
taşların yabanıl, soğuk koynuna.

Tanrım, kaygıdayım. Ne yapacaksın?"